Początki osadnictwa na terenie dzisiejszej gminy Lutomiersk, jak wykazały znaleziska sięgają połowy II tysiąclecia p.n.e. Prawa miejskie osada Lutomiersk otrzymała w 1274 r. na mocy przywileju Leszka Czarnego, księcia Sieradzkiego. W tym samym roku powstały tutaj cechy sukienników, jednych z najstarszych w Polsce. W 1311 r. Lutomiersk na mocy nadania praw Wacławowi Lisicowi przez Władysława Łokietka trafił w ręce Zarębów. Stąd wywodzi się znany ród Lutomierskich herbu Jastrzębiec. W 1570 r. Dziedzic Lutomierska Balcer Lutomierski przyjął wyznanie braci czeskich i oddał im kościół parafialny. Wojewoda rawski, Jędrzej Grudziński, kolejny właściciel Lutomierska wniósł tutaj w 1650 r Klasztor i Kościół Księży Reformatorów.
Barokowy zespół klasztorny Salezjanów z połowy XVII w. - obecnie Salezjańska Szkoła Muzyczna
Rozwój miasta został zahamowany w II połowie XIX w., kiedy to władze carskie w odwecie za masowy udział mieszkańców w powstaniu styczniowym pozbawiły go praw miejskich, a klasztor dekretem carskim zmieniono na dożywotnie więzienie dla zakonników. Lutomiersk utracił prawa miejskie w 1870 r. W czasie I wojny światowej zabytkowa budowla klasztoru uległa znacznemu zniszczeniu. Podniesiony z ruin w okresie międzywojennym i oddany do użytku Ojcom Salezjanom w 1925 r. został ponownie zdewastowany podczas II wojny światowej. Aktualnie funkcjonuje w nim Salezjańska Średnia Szkoła Muzyczna.
W Lutomiersku godne zwiedzenia są : barokowy zespół klasztorny reformatorów ( obecnie Salezjanów ) z połowy XVII wieku wraz z kościołem oraz późnobarokowy kościół parafialny Matki Boskiej Szkaplerznej z lat 1775-1781.
Zabytkowe organy w Klasztorze Salezjanów w Lutomiersku.