O sprzedaży konsumenckiej mówimy wówczas, gdy jedną stroną umowy jest konsument, a drugą przedsiębiorca, prowadzący działalność gospodarczą. Przedmiotem sprzedaży konsumenckiej mogą być tylko i wyłącznie rzeczy ruchome.
Pozornie, można by było powiedzieć, że każdy z nas jest konsumentem Przecież każdego dnia robimy drobne zakupu, chociażby artykułów spożywczych. Nie jest to jednak stwierdzenie do końca prawdziwe. W określonych sytuacjach może zdarzyć się tak, że robiąc zakupy jednego dnia działamy jako konsument, innego kupując te same rzeczy, uprawnienia konsumenta już nam nie przysługują. Dlaczego tak się dzieje ?
Przede wszystkim należy odwołać się do definicji konsumenta określonej w przepisach kodeksu cywilnego Zgodnie z nią, konsumentem może być tylko osoba fizyczna, dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. To znaczy, że z ochrony prawnej przewidzianej dla konsumenta nie będą korzystały takie podmioty jak spółka akcyjna, spółka jawna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, stowarzyszenie, fundacja, wspólnota mieszkaniowa.
PRZYKŁAD :
Ewa w sklepie spożywczym dokonuje zakupów art. spożywczych dla potrzeb swoich i swojej rodziny, pobierając paragon fiskalny. W takiej sytuacji posiada status konsumenta i może korzystać z uprawnień, jakie wynikają dla konsumentów z ustawy o prawach konsumenta. Innego dnia dokonuje zakupów art. spożywczych do kawiarni, którą prowadzi w ramach działalności gospodarczej pobierając fakturę VAT. W tej sytuacji status konsumenta jej nie przysługuje.
Pamiętajmy, że przepisy dotyczące sprzedaży konsumenckiej nie będą miały zastosowania do umowy, w której obie strony są osobami prywatnymi.
PRZYKŁAD :
Ewa kupuje od innej osoby fizycznej samochód osobowy. Nie jest w tym wypadku konsumentem i nie może skorzystać z uprawnień ustawy o prawach konsumenta. Kupując jednak samochód osobowy do własnego użytku od komisu samochodowego, nabywa prawa konsumenckie, bowiem posiada status konsumenta.
Najpopularniejszą z umów zawieranych przez konsumentów, jest umowa sprzedaży zawierana w tradycyjnym stacjonarnym sklepie lub punkcie sprzedaży, np. na rynku, bazarze, w warzywniaku, straganie należącym do sprzedawcy.
Najczęściej zawarcie umowy sprzedaży zawieramy ustnie (np. sprzedaż pieczywa, odzieży, kosmetyków czy butów). W przypadku zakupu rzeczy o większej wartości np. samochodu dochodzi do sporządzenia umowy pisemnej.
Sprzedawca ma obowiązek wydania rzeczy zgodnej z umową (bez wad fizycznych i prawnych ). W przypadku zauważenia wady, sprzedawca zobowiązany jest do przyjęcia reklamacji i rozpatrzenia jej na zasadach wskazanych przez konsumenta.
PAMIETAJ !
Dokonując zakupu rzeczy w sklepie stacjonarnym nie mamy prawa do zwrotu towaru chyba, że za zgodą i na warunkach określonych przez sprzedawcę.. Przyjęcie towaru przez sprzedawcę, to tylko kwestia umowy i dobrej woli sprzedającego. Dlatego przed zakupem warto o to dopytać.
Podstawa prawna:
Art. 221 k.c., art. 73, art. 535 i nast. k.c.
