Początki gminy Pabianice nierozerwalnie związane są z historią Pabianic. Pierwszą siedzibą administracyjną gminy było Piątkowisko. Około 1297 r. Władysław Łokietek zezwolił Kapitule na lokowanie miejsca. Wraz z przyznaniem praw miejskich ( lata czterdzieste XIV w. ) siedziba została przeniesiona do Pabianic, a kasztelania zmieniła nazwę na Kapitułę Pabiańską. Mimo zmian w XIX w. i rozwoju przemysłu włókienniczego na ogromną skalę wsie i gminy pozostały typowymi jednostkami rolniczymi. Z ziem wchodzących w skład zaboru rosyjskiego zostało powołane w 1919 r województwo łódzkie, w skład którego wchodziła gmina Pabianice. Do gminy w okresie międzywojennym należało 17 wsi. Stolica administracyjna znajdowała się w Karniszewicach. W 1939 r. gmina wcielona została jako Kraj Wart do III Rzeszy. W 1945 r. siedzibą urzędu gminy stał się Ksawerów. W 1972 r. powstały nowe gminy w województwie łódzkim i siedzibę gminy przeniesiono do Pabianic. 1 stycznia 1997 r. z części gminy Pabianice wyodrębniono nową gminę - Ksawerów.
Zabytkami gminnymi, które warto zobaczyć to Kościół św. Marcina z 1875 r (Górka Pabianicka) i Kuźnia z XIX wieku (Porszewice).
Kościół św. Marcina w Górce Pabianickiej
