Zarządzanie kryzysowe - to uporządkowana działalność polegającą na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym lub przejmowaniu nad nimi kontroli i kształtowaniu ich przebiegu w drodze zaplanowanych działań oraz na odtworzeniu zasobów lub przywróceniu im ich pierwotnego charakteru.
Sytuacja kryzysowa – to stan narastającej destabilizacji powodujący intensywne, trwałe i długofalowe pogorszenie funkcjonowania społeczeństwa i państwa. Charakteryzuje się eskalacją zagrożenia, utratą kontroli nad ograniczaniem skutków zdarzenia (sytuacji kryzysowej) przez poszczególne służby, inspekcje lub straże. Sytuacja taka, może również, powodować ujemne skutki w gospodarce a także może mieć wpływ na stosunki zagraniczne.
Reagowanie kryzysowe - to bieżące działania służb ratowniczych na wszelkie zdarzenia - zagrażające zdrowiu i życiu obywateli lub środowisku - zmierzające do ograniczenia lub zlikwidowania ich skutków oraz niesienia pomocy poszkodowanym (jest jedną z faz zarządzania kryzysowego).
Zarządzanie kryzysowe realizowane jest w 4 fazach:
- I Faza zapobieganie – polega na dokonaniu analizy możliwych do wystąpienia sytuacji kryzysowych i podejmowaniu działań ograniczających prawdopodobieństwo wystąpienia tych sytuacji lub działania mające na celu zminimalizowanie potencjalnych skutków tych sytuacji.
- II Faza przygotowanie – polega na podejmowaniu działań planistycznych, dotyczących sposobów reagowania na czas wystąpienia różnego rodzaju sytuacji kryzysowych, umożliwiających wpływ na ich przebieg w celu zmniejszenia negatywnych skutków tych zdarzeń. Obejmuje również działania mające na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych do efektywnego reagowania.
- III Faza reagowanie – polega na podejmowaniu zaplanowanych skoordynowanych przedsięwzięć w celu: - zahamowania rozwoju sytuacji kryzysowej, - udzielenia pomocy poszkodowanym, - ograniczenia zniszczeń i strat.
- IV Faza odbudowa - przywrócenie stanu z przed sytuacji kryzysowej.
